Eleniren eskuak

I. ELENIREN ESKUAK

Egunen batean iristen dira Eleniren eskuak
Dena aldatzen da.
Lehenik eta behin Istanbul poesiatik ateratzen da eta bere lekua hartzen du
Haur batek irri egiten du lehen aldiz
Zuhaitz bat loratzen da.

Eleni aurretik
Ni haur bat nintzen oraindik ez nengoen tabakoari emana, ezta kafeari ere oraindik
Oraindik ez nituen goizak ezagutzen ezta gauak ere
Egunen batean gaua ikusi nuen nire eskuetan nire begietan
Egunen batean goizarekin alde guztietatik

Eleni dator
Mundua dakusat
Mundua ez da ematen duen bezain txikia egun horretan ohartzen naiz
Ez gaude ematen duen bezain triste munduan
Egun horretan diot poema guztiak erre behar dira eta berridatzi berriro
Brise Marine berriro ere
Berriro ere Annabel Lee.
Eleni eta biok ulertzen dugu
Zergatik zeru honek behea jo zuen besterik gabe
Zergatik itsasoa aireratu zen ulertzen dugu.

Egunen baten iristen dira Eleniren eskuak
Kale batetik itsasoa ikusten da lehen aldiz.

Ilhan Berk
(Poeta turkiarra)