Denbora kontua zen.
Prentsa-kioskoek lotu naute askotan bertako errealitatearekin eta, are gehiago, bertako jendearekin.
Galizan, esaterako, Ramallosako kioskoan Nós egunkaria erosten hasi nintzen, galegoz argitaratzen den (eta edonon aurkitzen ez den) egunkari bakarra. Nósen bidez, Galizako albisteak, musika taldeak, kultur proposamenak, eztabaida politikoak eta abar ezagutzeko parada izan dut.
Kioskora iristea momentu ederra zen. Gainontzeko prentsari begiratua eman, musika aldizkariei, tintaren usaina sentitu... eta azkenik, kioskeroaren irribarreari erreparatu.
Eta horrela, egunen batean bat-batean, ohartu nintzen kioskeroak ezagutzen nuen jaialdi baten elastikoa zeramala:
Era cuestión de tempo.
Os quioscos de prensa relacionáronme moitas veces coa realidade local e, mesmo, coa súa xente.
En Galiza, por exemplo, empecei a comprar no quiosco de Ramallosa o diario Nós, o único que se publica en galego (e que non se atopa en todas partes). A través de Nós tiven a oportunidade de coñecer as noticias de Galiza, grupos musicais, propostas culturais, debates políticos etc.
Chegar ao quiosco era un momento precioso. Botar unha ollada ao resto da prensa, ás revistas musicais, sentir o cheiro da tinta... e por último, fixarse no sorriso do quiosquero.
E así, un día de súpeto, notei que o quiosquero levaba a camiseta dun festival que eu coñecía:
Salvaterra do Miñon egiten duten Poesia no condado jaialdiaren elastikoa, hain zuzen ere.
Mundu berri bat zabaldu zitzaigun. Pendik, kioskeroak, azaldu zidan musika talde batean jotzen zuela, eta jaialdi horretan egonak zirela. Nik ere azaldu nion beste talde batean jotzen nuela. Eta gure taldeen diskoak eta abarrekoak elkartrukatzen hasi ginen: Liska / BlekingeKale Banden.
Era a camiseta do festival "Poesia non condado" que celebran en Salvaterra do Miño. Abríusenos un novo mundo. Pendi, o quiosquero, explicoume que tocaba nun grupo de música, e que estiveran nese festival. Eu tamén lle expliquei que tocaba noutro grupo. E empezamos a intercambiar discos dos nosos grupos etc.: Liska/BlekingeKale Banden
(Liskaren bideoklip honetan, bide batez esanda, Ramallosako kioskoa agertzen da).
Horrela ezagutu nuen Pendiren bertsioen taldea, Los del barro:
(Neste videoclip da Liska aparece, por certo, o quiosco de Ramallosa.) Así coñecín ao grupo de versións de Pendi, Los del barro:
Eta haiekin batera taldekideak partekatzen dituen Seitura:
Horregatik "misio berezi" bat enkargatu nion Pendiri. Nire nobelaren ale bat eman, Pendik Seitura taldekoei pasa, eta Seiturakoek Loita Amadakoei oparitu. Eta kateak funtzionatu zuen. Loita Amadakoek nobela jaso zuten, azal-hegaleko argazkia ikusi, eta instagramen bidez, pittin bat harrituta, istorio hau kontatu eta eskerrak eman.